De huurder en de verhuurder kunnen het eens zijn over beëindiging van de huurovereenkomst en deze met wederzijds goedvinden beëindigen, bijvoorbeeld als de huurder expliciet instemt met een opzegging door de verhuurder.

Indien de verhuurder van zijn kant de huurovereenkomst wil opzeggen is deze opzegging gebonden aan een aantal voorschriften.

Er moet worden opgezegd per aangetekende brief of bij deurwaardersexploot;
De verhuurder moet hierin de opzeggronden vermelden;
Het moet gaan om een of meer  wettelijke opzeggronden (hieronder).- Een huurovereenkomst voor onbepaalde tijd dient opgezegd te worden tegen een voor betaling van de huurprijs geldende dag, meestal is dat de eerste van de maand.
Er moet een opzegtermijn in acht worden genomen, variërend van 3 tot 6 maanden. De minimum opzegtermijn is drie maanden. Voor elk jaar dat de huurder ononderbroken in het genot van het gehuurde is geweest komt er een maand bij, met een maximum van zes maanden. Stel: het gaat om een huurovereenkomst voor onbepaalde tijd waarbij de huur op de eerste van de maand verschuldigd is. De huurder bewoont de woning twee en een half jaar. De opzegtermijn is dan 3+2=5 maanden. Op 15 juni zegt de verhuurder de huur op. Dat kan dan gebeuren tegen 1 december. Niet tegen een eerdere datum,wel tegen een latere, bijvoorbeeld 1 januari. Zegt de verhuurder toch tegen een eerdere datum op dan wordt de opzegging beschouwd te zijn gedaan tegen de voorgeschreven datum: 1 december.

De verhuurder kan een huurovereenkomst voor onbepaalde tijd opzeggen met inachtneming van een aantal in de wet opgenomen opzeggronden. Deze kan men vinden in artikel 7:274 BW.

De wettelijke opzeggronden zijn:

De huurder heeft zich niet als goed huurder gedragen. Hierbij moet men denken aan het feit dat een huurder bepaalde verplichtingen heeft, zoals het betalen van de huur, zich onthouden van wangedrag en de buren geen overlast bezorgen. Voldoet de huurder niet aan zijn verplichtingen dan gedraagt hij zich niet al een goed huurder.
Het huurcontract is tijdelijk aangegaan.
De verhuurder heeft de kamer dringend nodig voor eigen gebruik. De verhuurder moet aannemelijk maken dat hij de kamer zo dringend nodig heeft, dat het voortzetten van de huurovereenkomst niet meer redelijk is. Tijdens een procedure zal de rechter de belangen van de huurder en de verhuurder afwegen. De rechter zal eventueel ook kunnen oordelen dat de verhuurder ‘passende’ vervangende woonruimte voor de huurder moet zoeken. Let wel op, koop breekt geen huur! Indien de verhuurder de woning wil verkopen is dit in beginsel geen geldige opzeggrond.

De huurder weigert een redelijk aanbod voor een gewijzigde huurovereenkomst te accepteren.
De verhuurder wil de woning een bestemming geven die overeenstemt met het bestemmingsplan.

De overeenkomst eindigt niet automatisch door opzegging door de verhuurder. Als de huurder binnen 6 weken schriftelijk afwijzend reageert of binnen die zes we­ken in het geheel niet reageert, kan de verhuurder – als hij de beëindiging wil doorzetten – een verzoek aan de Kantonrechter doen om het tijdstip te bepalen waarop de overeenkomst zal eindigen. Bij de behandeling van het verzoek neemt de rechter uitsluitend de in de opzegging vermelde gronden in aanmerking.

Voor de huurder gelden de volgende regels:

Huurders met een huurcontract voor onbepaalde tijd moeten zich bij de opzegging houden aan de opzegtermijn. De opzegtermijn voor de huurder is gelijk aan de betalingstermijn voor de huur. In de meeste gevallen betalen huurders de huur per maand. In dat geval is de opzegtermijn dan ook 1 maand. Staat in het huurcontract een opzegtermijn die langer is dan de betalingstermijn? Ook dan hoeft u maximaal 1 betalingstermijn (minimaal 1 maand en maximaal 3 maanden) van tevoren in acht te nemen;
De huurder dient schriftelijk en per aangetekende brief of exploot opzeggen. Dit kan zonder opgaaf van reden;
Als het huurcontract voor bepaalde tijd is aangegaan (dus voor een vaste periode), kan de huurder de huur pas beëindigen als die periode is verstreken, tenzij de verhuurder instemt met een voortijdige beëindiging;

De borg behoort automatische door de verhuurder te worden terugbetaald op het moment dat de woning in goede staat wordt afgeleverd bij vertrek van het gehuurde. Over de vraag of de woning in goede staat is achtergelaten kan verschil van mening ontstaan. Let daarom op het volgende:

Is er sprake van een opleveringsrapport? Een opleveringsrapport is een overeenkomst waarin wordt opgenomen wat de staat is van de woning op moment van oplevering.
Zo ja, dan dient aan de hand van dat rapport te worden beoordeeld of de woning in dezelfde staat in achtergelaten als op het moment dat huurder de woning betrok.
Zo nee, en is het huurcontract aangegaan na 1 augustus 2003, dan dient de verhuurder te bewijzen dat de woning niet in dezelfde staat verkeert als op het moment dat de huurder het gehuurde betrok.
Is het huurcontract aangegaan voor 1 augustus 2003, dan dient de huurder te bewijzen dat de woning niet in dezelfde staat verkeert als op het moment dat de huurder het gehuurde betrok.

Als de verhuurder niet bereidwillig is om de waarborgsom terug te betalen, kan deze worden teruggevorderd op grond van onverschuldigde betaling.

In het Burgerlijk Wetboek (BW) is wettelijk bepaald voor welke soort herstellingen of reparaties aan de woning de verhuurder aansprakelijk is. Voor een aantal gebreken is de verhuurder niet aansprakelijk:

Een aan de huurder toe te rekenen omstandigheid (art. 7:204 lid 2 BW);
Een feitelijke stoornis door een derde, niet-medehuurder (art. 7:204 lid 3 BW). Denk
bijvoorbeeld aan overlast van een terras;
Een tekortkoming van het gehuurde waarvan het herstel onmogelijk is of niet te eisen uitgaven vergt (art. 7:206 lid 1 BW);
Een tekortkoming van het gehuurde voor het ontstaan waarvan de huurder aansprakelijk is (art. 7:206 en 7:207 lid 2 BW);
Een tekortkoming van het gehuurde waarvan het herstel krachtens art. 7:217 BW voor rekening van de huurder komt.

Vooral het laatste punt is van belang, omdat daaruit de verplichtingen van de huurder blijken. Bij art. 7:217 BW gaat het om kleine herstellingen. In het Besluit kleine herstellingen (2003) is vastgelegd dat kleine herstellingen door de huurder uitgevoerd moeten worden en ook voor rekening van de huurder zijn. Op de site van de Rijksoverheid is een handige overzichtstabel te vinden waarin voor enkele werkzaamheden staat aangegeven voor wiens rekening die komen. Als vuistregel kan gehanteerd worden dat kleine herstellingen die niet al te veel geld en moeite kosten door de huurder gedaan moeten worden. Groot onderhoud komt dus voor rekening van de verhuurder.

De verdeling die is op te maken uit art. 7:217 BW geldt niet ten aanzien van schade aan het gehuurde die is ontstaan door een aan de huurder toe te rekenen tekortkoming. Dit staat in art. 7:218 BW. Op grond van lid 2 van dit artikel komen deze kosten (behoudens brandschade en schade aan de buitenzijde van de gehuurde onroerende zaak) voor rekening van de huurder, tenzij sprake is van overmacht. Ook in het geval van gebreken aan- en herstellingen van veranderingen en toevoegingen die door de huurder zelf zijn aangebracht, geldt dat de huurder zelf de kosten draagt.

Sleutelgeld

Dit is een bedrag dat de verhuurder aan de nieuwe huurder kan vragen voor de overdracht van de sleutel. Dit kan ook een symbolische sleutel zijn, waarbij het bedrag staat voor de start van de verhuur en toegang tot de woning. Helaas wordt sleutelgeld nog vaak verplicht gesteld, terwijl dit niet wettelijk toegestaan is. Heeft u wel sleutelgeld betaald, dan kunt u dit via de rechter terugvorderen.

Bemiddelingskosten

Het gaat hier om kosten die een bemiddelaar, bijvoorbeeld een makelaar, in rekening brengt voor het bij elkaar brengen van de huurder en de verhuurder. De kosten staan ook wel bekend als administratiekosten of makelaarskosten. Let goed op als deze zijn opgenomen in het contract, in bepaalde gevallen is het vragen van deze kosten namelijk niet toegestaan. Dit is het geval wanneer de bemiddelaar werkt in opdracht van de verhuurder, al dan niet tegen betaling. Worden er in dat geval alsnog bemiddelingskosten gevraagd, dan gaat het om het zogeheten ‘dienen van twee heren’, wat niet is toegestaan. Opnieuw geldt dat deze kosten, als zij ondanks het verbod wel gemaakt zijn, via de rechter terug te vorderen zijn.

Overnamekosten

Als de verlatende huurder goederen achterlaat in de woning, kunnen deze tegen betaling worden overgenomen door de nieuwe huurder. Hiertoe bent u echter nooit verplicht. Alleen als voorzieningen zijn aangebracht aan de woning die niet zonder schade te maken verwijderd kunnen worden, moeten ze worden overgenomen. Ze zijn dan immers onderdeel geworden van de woning. De kosten daarvoor worden dan ook vaak doorberekend in de huurprijs.

Een vaststellingsovereenkomst (afkorting: VSO) wordt ook wel een ‘beëindigingsovereenkomst’ genoemd of ontslag met ‘wederzijds goedvinden’. U bepaalt dan samen met uw werkgever onder welke voorwaarden uw arbeidsovereenkomst zal eindigen en deze afspraken worden schriftelijk vastgelegd. Teken een VSO niet zomaar, neem de tijd om even na te denken over het schriftelijke ontslagvoorstel. Er zijn namelijk een aantal zaken waar u rekening mee moet houden.

Om recht te behouden op een WW-uitkering is vereist dat in de VSO staat opgenomen dat:

uw arbeidsovereenkomst op initiatief van de werkgever wordt beëindigd,
uw werkgever zich houdt aan zijn/haar opzegtermijn, en
u niet ernstig verwijtbaar heeft gehandeld (artikel 7:678 BW).

Let op: teken geen VSO als u ziek bent, want dan komt u waarschijnlijk niet in aanmerking voor een WW-uitkering of Ziektewetuitkering.

U heeft bij een VSO geen recht op een transitievergoeding, maar is het verstandig om in de plaats daarvan een ontslagvergoeding af te spreken ter hoogte van (minimaal) de wettelijke transitievergoeding. Heeft u al getekend? Dan heeft u 2 weken bedenktijd nadat de overeenkomst tot stand is gekomen. U kunt de VSO schriftelijk herroepen zonder dat u hier een reden voor hoeft te geven (artikel 7:670b BW). Hiermee trekt u uw handtekening eigenlijk in. Let op: heeft uw werkgever u niet schriftelijk gewezen op deze bedenktijd? Dan heeft u 3 weken de tijd. En verder kunt u dingen afspreken over vrijstelling van werk, het uitbetalen of opnemen van vakantiedagen, positieve referentie/getuigschrift, eventueel het laten vervallen van een concurrentie- of geheimhoudingsbeding, scholingskosten, vergoeding voor juridische kosten, finale kwijting (zodat u en uw werkgever buiten hetgeen in de VSO is opgenomen niets meer van elkaar te vorderen hebben). Tot slot controleer altijd of de gegevens juist zijn, of er een reden voor beëindiging in staat en wat de beëindigingsdatum is.

Wat is een concurrentiebeding?

Een concurrentiebeding is een afspraak in een arbeidsovereenkomst tussen de werkgever en werknemer die de werknemer beperkt in zijn bevoegdheid om na het einde van zijn dienstverband te gaan werken bij een andere (soortgelijke) werkgever of als zelfstandige. Het moet dus om concurrerende werkzaamheden gaan.

Wat kan er in een concurrentiebeding staan?

Een concurrentiebeding wordt vaak opgesteld door de werkgever omdat zij niet willen dat een werkgever bij een andere werkgever of als zelfstandige gaat werken met bij hen opgedane kennis en ervaring.
Het concurrentiebeding kan in verschillende vormen voorkomen:

Werkzaamhedenbeding: bij dit soort bedingen is omschreven welke werkzaamheden na afloop van de arbeidsovereenkomst niet mag verrichten bij een nieuwe werkgever of als zelfstandige;
Werkgeversbeding: hierin is opgenomen bij welke werkgevers de werknemer niet mag werken;
Plaatsbeding: regelt in welke plaatsen de werknemer niet mag werken;
Relatiebeding: in een relatiebeding staat welke relaties (van de oude werkgever) niet mag benaderen.

Wanneer is een concurrentiebeding geldig?

Er zijn een aantal vereisten voor een geldig concurrentiebeding:

het beding is schriftelijk overeengekomen. Het beding staat dus uitdrukkelijk in de arbeidsovereenkomst of in de arbeidsovereenkomst wordt verwezen naar bijgevoegde voorwaarden waarin het beding is opgenomen.
het beding is overeengekomen met een meerderjarige werknemer.
Het beding moet in tijd en ruimte beperkt zijn. Dit is afhankelijk van de omstandigheden van het geval.

Let erop dat een concurrentiebeding ook na ontslag door de werkgever geldig blijft. Tenzij dit is te wijten aan ernstig verwijtbaar handelen door de werkgever.

Arbeidsovereenkomst voor onbepaalde of bepaalde tijd

Naast de eerder genoemde eisen, zijn er nog specifieke eisen bij een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. De werkgever dient een motivering te geven waaruit blijkt dat het beding noodzakelijk is vanwege zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen. Bovendien geldt een dubbele toets: zowel bij begin moest werkgeversbelang bestaan als op het moment dat de werkgever er een beroep op doet.

In een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd kan een concurrentiebeding worden opgenomen zonder een dergelijke motivering van de werkgever.

Concurrentiebeding bij een veranderende arbeidsverhouding

Een wijziging van de arbeidsverhouding kan ervoor zorgen dat een concurrentiebeding geheel of gedeeltelijk zijn werking verliest. Hier is sprake van als er de wijziging ingrijpend genoeg is zodat deze tot gevolg heeft dat het concurrentiebeding aanmerkelijk zwaarder gaat drukken op de werknemer. Als u een andere functie binnen het bedrijf gaat uitvoeren en vanwege die nieuwe functie wordt het concurrentiebeding heel erg beperkend, dan kan het zo zijn dat het concurrentiebeding zijn werking gaat verliezen. Het is, bij de beoordeling van dit vraagstuk, verder van belang of de wijziging van de arbeidsverhouding te voorzien was en of (en in hoeverre) de belangen van werkgever en werknemer bij het concurrentiebeding zijn veranderd.

Een nulurencontract is een vorm van een flexibele arbeidsovereenkomst. Er is niet een vast aantal uren afgesproken, maar in plaats daarvan kan de werkgever de werknemer oproepen wanneer de werkgever deze nodig heeft. In beginsel worden alleen de daadwerkelijk gewerkte uren uitbetaald. Daar zijn echter wel bepaalde uitzonderingen op:

Bij iedere oproep heeft de werknemer recht op minimaal 3 uur loon, dus ook als er niet of korter wordt gewerkt (als in uw contract een afgesproken werktijd van minder dan 15 uur per week staat en de tijdstippen waarop u moet werken niet zijn vastgelegd).
Indien uw arbeidscontract langer dan 3 maanden heeft geduurd en u regelmatig wordt opgeroepen door uw werkgever, ontstaat er een rechtsvermoeden van de arbeidsomvang. U kunt dat recht hebben op een vast aantal uren per week. Dan wordt gekeken naar het aantal uren dat u gemiddeld per maand werkte in de afgelopen 3 maanden. Als uw werkgever het niet eens is met het rechtsvermoeden, moet hij aannemelijk maken waarom dat zo is. Wij raden u aan om zelf de gewerkte uren bij te houden.

In uw contract kan een loonuitsluitingsbeding staan: u krijgt in de eerste 6 maanden van het contract alleen loon voor de echt gewerkte uren. In uw cao kan een langere uitsluitingsperiode staan.

Ben ik verplicht te werken als ik ben ingeroosterd?

U mag een oproep niet weigeren, tenzij u een goede reden heeft. Een voorbeeld van een goede reden is ziekte. Daarnaast is het zo dat als u afspraken heeft gemaakt over werktijden, u deze tijden beschikbaar moet zijn voor werk. Indien u niet wordt opgeroepen, werkt u niet en hoeft uw werkgever u niet te betalen.

Ziekte

Indien u stond ingeroosterd en ziek wordt, krijgt u minimaal 70% van uw loon. Indien u niet ingeroosterd stond, heeft u geen recht op doorbetaling. De werkgever mag (indien dit in uw arbeidscontract of cao is opgenomen) de eerste 2 dagen van ziekte niet uitbetalen.

Vakantie en vakantiegeld

Ook bij een nulurencontract heeft u recht op vakantiegeld (8% van het loon) en een doorbetaalde vakantie (4 keer het aantal uren dat u per week werkt per jaar).

Ontslag

Indien u een tijdelijk contract heeft eindigt deze op de afgesproken datum. Indien u een ‘vast’ (onbepaalde tijd) contract heeft, moet uw werkgever opzeggen volgens de regels van het ontslagrecht. Hij mag u dus niet zomaar niet meer inroosteren.

Wijzigingen vanaf 1 januari 2020

1 januari 2020 gaat de Wet Arbeidsmarkt in Balans in en dan zullen een aantal rechten worden versterkt voor mensen met deze vorm van arbeidsovereenkomst:

Vanaf 1 januari 2020 kortere opzegtermijn nulurencontract De opzegtermijn voor een nulurencontract is vanaf 1 januari hetzelfde als de oproeptermijn: 4 dagen. In de cao kan een kortere termijn worden afgesproken tot minimaal 1 dag.
Uw werkgever moet u vanaf 1 januari (schriftelijk of elektronisch) minstens 4 dagen van tevoren oproepen voor werk. Als u werkgever u minder dan 4 dagen van tevoren oproept, bent u niet verplicht om te komen werken. Als de werkgever de oproep binnen 4 dagen afzegt of de werktijden verandert, hebt u recht op loon over de uren waarop u was opgeroepen.
Vanaf 1 januari 2020 mag uw werkgever u hooguit een jaar als oproepkracht laten werken. Hij mag u daarna niet opnieuw een oproepcontract aanbieden. Deze arbeidsovereenkomst dient hetzelfde aantal uren als waarop u gemiddeld als oproepkracht heeft gewerkt te bevatten. Tenzij u zelf besluit dat u als oproepkracht wilt blijven werken.

Ziek is een medewerker die door een lichamelijk of geestelijk gebrek (handicap) niet meer in staat is het werk te doen dat hij geacht wordt te verrichten. Een dergelijke definitie brengt met zich mee dat een medewerker alleen ziek wordt gevonden, als hij arbeidsongeschikt is. De ziekte of gebreken kunnen gelegen zijn op het fysieke, verstandelijke of psychische vlak.

Bij ziekte is uw werkgever verplicht om uw loon door te betalen zolang uw contract nog loopt met een maximum van twee jaar. U heeft recht op minimaal 70 % van uw laatst ontvangen salaris. In de voor u geldende cao of arbeidsovereenkomst kan er worden afgeweken van de wettelijke regels die gelden ten aanzien van de doorbetalingsplicht. U moet daarom goed kijken of er een cao van toepassing is verklaard en anders moet u in uw arbeidsovereenkomst kijken of er iets geregeld is met betrekking tot dit onderwerp. Wordt uw loon door het minimum van 70 % minder dan het voor u geldende wettelijke minimumloon? Dan moet uw werkgever u in ieder geval het minimumloon uitbetalen, dit moet de werkgever de eerste 52 weken van uw ziekte doen.

Als u een tijdelijk contract hebt en deze eindigt tijdens de ziekte, dan hoeft uw werknemer uw contract niet te verlengen en komt u in de ziektewet terecht. U kunt een ziektewetuitkering aanvragen bij het UWV en op die manier een uitkering krijgen tot maximaal twee jaar na de dag van uw ziekmelding.

Er zijn echter een aantal uitzonderingen op de doorbetalingsplicht van de werkgever:

Indien de ziekte door uw opzet is veroorzaakt.
Als u zonder goede reden uw herstel belemmert of vertraagd. Wanneer u bijvoorbeeld onvoldoende meewerkt aan het re-integratie traject of wanneer u weigert om passend arbeid te verrichten.
Als de bedrijfsarts vindt dat u wel kan werken. Wanneer u dit weigert, heeft u geen recht op een loondoorbetaling. Als u van mening bent dat u wel echt arbeidsongeschikt ben, dan kunt u een second opinion aanvragen bij een arts van het UWV. Dit kost 100 euro en moet u zelf betalen.

Voor meer informatie kunt u ons bellen of de site van UWV raadplegen.

Een proeftijd is een beding in de arbeidsovereenkomst waarbij werknemer en werkgever de tijd krijgen om kennis te maken. Ook wordt deze periode vaak gebruikt om te bekijken of ze aan elkaars verwachtingen voldoen. Deze moet schriftelijk en met een meerderjarige werknemer worden aangegaan. Een proeftijd kan zowel in een arbeidsovereenkomst voor bepaalde als onbepaalde tijd worden opgenomen. Sinds enkele jaren is het niet meer mogelijk om een proefperiode overeen te komen indien de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd korter is dan zes maanden. De duur van de proeftijd bij een arbeidsovereenkomst van meer dan zes maanden, maar korter dan twee jaar, is één maand (kan eventueel per cao verlengd worden tot twee maanden). Als de overeenkomst is aangegaan voor twee jaar of langer, dan is de maximale duur van de proeftijd twee maanden.

Belangrijk is dat de duur van de proeftijd voor beide partijen gelijk moet zijn en schriftelijk overeen wordt gekomen. Indien dat niet het geval is of als de proeftijd langer is dan toegestaan volgens de wet, is de hele proeftijd nietig en geldt het hele beding niet (dit wordt ook de ‘ijzeren proeftijd genoemd’). Bovendien mag in opvolgende arbeidsovereenkomsten niet opnieuw een proeftijd overeen worden gekomen, tenzij het om duidelijk andere vaardigheden van de werknemer gaat.

Als men in de proeftijd al over wil gaan tot opzegging, dan is dat mogelijk. Dat kan op ieder moment gedurende de proeftijd en het ontslag gaat dan onmiddellijk in. Er is daarvoor geen instemming van de werknemer nodig. Een mondelinge verklaring kan voldoende zijn om de gehele arbeidsovereenkomst te beëindigen. Zowel de werknemer al de werkgever kan tijdens de proeftijd de arbeidsovereenkomst opzeggen, zonder dat daarvoor een geldige reden is vereist. Echter, als de werkgever of werknemer om een toelichting vraagt, is de wederpartij wel verplicht om deze schriftelijk te verstrekken. Het is echter niet toegestaan om op discriminerende gronden de arbeidsovereenkomst op te zeggen.

In beginsel wel. Het is een misverstand om te denken dat u pas gebonden bent aan een overeenkomst als u uw handtekening zet. Koop op afstand is een specifiek soort consumentenkoop – waarbij de verkoper handelt in de uitoefening van beroep of bedrijf en een roerende zaak verkoopt aan de koper; de consument. Onder koop op afstand vallen alle technieken die een verkoper in kan zetten voor een verkoop op afstand, bijvoorbeeld verkoop via internet of telefonische verkoop.

Bij koop op afstand biedt de wet de koper wel extra bescherming. Voordat u het product koopt is de verkoper bijvoorbeeld verplicht u te informeren over kenmerken van het product, wijze van betaling en de kosten van aflevering (art. 6:230m BW). Daarnaast heeft u een herroepingsrecht (bedenktijd) van 14 dagen om het product te testen (art. 6:230o lid 1 BW). Deze termijn kan zelfs verlengd worden als de verkoper u niet juist of onvolledig heeft geïnformeerd. Binnen de termijn van het herroepingsrecht kunt u de koop zonder opgave van redenen ontbinden. Hiervoor kunnen, anders dan de verzendkosten om het product terug te sturen, ook geen kosten voor in rekening worden gebracht. In uitzonderlijke gevallen is er geen sprake van een herroepingsrecht (art. 6:230p BW). Dit is bijvoorbeeld het geval indien het product snel bederft, als het product om hygiënische redenen niet teruggestuurd mag worden of bij kranten en/of tijdschriften.

NB: op het moment dat u iets koopt bij een colporteur – bijvoorbeeld een straatverkoper of iemand die aan uw deur komt – dan heeft u ook een herroepingsrecht. De termijn is hierbij echter geen 14 maar 8 dagen.

Een verkoper kan tot op zekere hoogte zelf bepalen wat hij in zijn algemene voorwaarden zet. Als u als consument akkoord bent gegaan met deze algemene voorwaarden dan bent u gebonden aan deze voorwaarden. In bepaalde gevallen heeft een geding uit de algemene voorwaarden, ondanks dat u er akkoord mee bent gegaan, geen gelding. In de wet zijn de ‘zwarte en grijze lijst’ opgenomen om de consument bescherming te bieden tegen bedingen die zijn opgenomen in de algemene voorwaarden die niet eerlijk zijn. Bedingen die zijn opgenomen in de zogenoemde zwarte en grijze lijst zijn een uitwerking van de toetsingsnorm wanneer een beding als onredelijk bezwarend wordt gezien. De zwarte lijst (art. 6:236 BW) bevat bedingen waarvan vast staat dat ze onredelijk bezwarend zijn. Bedingen die opgenomen zijn in de grijze lijst (art. 6:237 BW) worden vermoed onredelijk bezwarend te zijn. Indien u akkoord bent gegaan met de algemene voorwaarden, maar een beding uit de algemene voorwaarden als onredelijk bezwarend wordt gezien, dan kan dit beding vernietigd worden en bent u er, ondanks dat u akkoord bent gegaan met de algemene voorwaarden, niet aan gebonden.

Wanneer u een product koopt, heeft u wettelijk recht op garantie. Dit kan verkopersgarantie of fabrieksgarantie zijn. Bij verkopersgarantie zal de verkoper het product zelf herstellen als het binnen de garantietermijn valt. Bij fabrieksgarantie is de fabriek verantwoordelijk voor het herstel.

Wat onder de garantie valt en hoe lang de garantietermijn is, staat op het garantiebewijs en vaak ook in de algemene voorwaarden. Echter, als de verkoper kan bewijzen dat het uw eigen schuld is dat het product niet meer “conform” is, kan de garantie wat betreft die schade komen te vervallen.

Als de garantietermijn is verlopen, kunt u soms alsnog garantie krijgen. Van sommige producten mag u namelijk verwachten dat het een bepaald aantal jaren langer meegaat. Hoe dat zit met uw product, kunt u vaak op internet vinden. Ook kan het zijn dat de verkoper tegen u heeft gezegd dat het product een minimaal aantal jaren mee zal gaan. U kunt dan teruggaan naar de verkoper en het product op zijn kosten laten herstellen.

Ter bescherming van de wederpartij biedt de wet de mogelijkheid aan consumenten en kleine bedrijven om algemene voorwaarden ongeldig te laten verklaren.

Voor de toepasbaarheid van algemene voorwaarden is het niet vereist dat de gebruiker de algemene voorwaarden heeft gelezen. Hierdoor zijn ze al gauw geldend. Wel is vereist dat de gebruiker van de algemene voorwaarden aan zijn informatieplicht heeft voldaan. Indien de gebruiker geen redelijke mogelijkheid aan de wederpartij heeft geboden om kennis te nemen van deze algemene voorwaarden kunnen deze vernietigd worden.

Hoe de informatieplicht nagekomen kan worden is afhankelijk van de overeenkomst, de wijze van totstandkoming van de overeenkomst en de hoedanigheid van partijen.

Hoofdregel

De informatieplicht houdt in dat de gebruiker van de algemene voorwaarden aan de consument een redelijke mogelijkheid biedt om van de algemene voorwaarden kennis te nemen. Hoofdregel is dat de algemene voorwaarden voor of bij het sluiten van de overeenkomst aan de wederpartij ter hand dienen te worden gesteld. Dit wil zeggen dat de algemene voorwaarden aan de wederpartij moeten worden overhandigd of onder verwijzing op een offerte dienen te staan.

Er zijn een aantal uitzonderingen op de hoofdregel

Als het redelijkerwijs niet mogelijk is om de algemene voorwaarden ter hand te stellen aan de wederpartij dan moet de gebruiker van de voorwaarden voor de totstandkoming van de overeenkomst de wederpartij mededelen dat de voorwaarden ter inzage bij hem liggen of verwijzen naar de Kamer van Koophandel.
Indien partijen professionele partijen zijn is dit anders. Worden de algemene voorwaarden bij de eerste overeenkomst op de juiste manier ter hand gesteld dan is dit niet meer nodig bij overeenkomsten in de toekomst tussen dezelfde partijen.
De eis van terhandstelling geldt niet voor grotere wederpartijen (bedrijven met meer dan 50 werknemers of een gepubliceerde jaarrekening). Ten opzichte van deze wederpartijen kan volstaan worden met een verwijzing naar de algemene voorwaarden.

Op het moment dat een overeenkomst elektronisch tot stand is gekomen, moeten de algemene voorwaarden ook langs elektronische weg ter beschikking worden gesteld.

Vaak zijn er in de overeenkomst bepalingen opgenomen die regelen binnen welke termijn er kan worden geklaagd over een product en wat de gevolgen voor jou zijn. Als deze bepalingen niet zijn opgenomen in de overeenkomst zijn er wettelijke bepalingen van toepassing.

Allereerst moet je onderzoeken wat voor een soort koop het is. Dit is van belang omdat er voor consumentenkoop speciale regels in het leven zijn geroepen, om de zwakkere partij te beschermen tegen de sterkere partij. Een consumentenkoop is de koop met betrekking tussen een professionele verkoper en een consument. Gewone koop is koop is de koop met betrekking tussen twee consumenten of koop tussen twee professionele partijen. Vervolgens dient er te worden gekeken of de zaak beantwoordt aan de overeenkomst door te toetsen aan het conformiteitsbeginsel.

Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen, alsmede de eigenschappen die nodig zijn voor een bijzonder gebruik dat bij de overeenkomst is voorzien.

Bij consumentenkoop wordt er als laatste gekeken of er op tijd is geklaagd. Een redelijke termijn om te klagen is binnen twee maanden.

Bij gewone koop wordt er één stap extra toegevoegd voordat er wordt gekeken naar de klachttermijn. Er moet namelijk eerst worden gekeken of jij hebt voldaan aan je onderzoeksplicht.

Welke kwaliteit had je van de verkoper mogen verwachten? Hierbij dient te worden gekeken naar de plek waar je het product hebt gekocht. Als dit in een winkel was, mocht je hier meer van verwachten dan dat je het had gekocht op een rommelmarkt. Was het gebrek makkelijk zichtbaar of is het een technisch gebrek dat niet met het blote oog zichtbaar is? Op welke wijze treedt het gebrek aan het licht? Er wordt ook gewicht toegekend aan de deskundigheid die je van het product hebt.

Als laatste dient er te worden bepaald of er op tijd is geklaagd waarbij een klachttermijn van twee maanden te allen tijde op tijd is. Wordt deze termijn geschonden dan dient er een belangenafweging plaats te vinden tussen deze twee partijen. Alle omstandigheden van het geval zijn hier van belang. Tijd is dus niet doorslaggevend voor een geslaagd beroep op klachtplicht. Er moet worden gekeken naar eventueel nadeel dat de verkoper heeft geleden door het overschrijven van de klachttermijn. Als de verkoper hier geen nadeel door heeft geleden kan dit in jouw voordeel werken en prepareert dit het overschrijven van de klachttermijn.